Geweldig trio zwaait af
Na de bekendmaking van een flink aantal nieuwe aanwinsten is het ook tijd om even stil te staan bij de andere kant van de medaille. Een drietal spelers heeft aangegeven om te stoppen met selectievoetbal bij vv SEC. En dit zijn niet zomaar 3 spelers.
Jari Schonewille zal na twee seizoenen terugvaren in zijn visserboot naar Spakenburg. Hij zal hier gaan spelen in het 2e elftal van Spakenburg. Jari was één van de steunpilaren de afgelopen jaren. Niet alleen geweldig aan de bal, maar beresterk en was er altijd. Zijn mauwen waren vanaf seconde 1 al opgestroopt en gaat altijd voorop in de strijd. Jari bleef vorig seizoen om te bewijzen dat er veel meer potentie in deze groep zat, zo liet hij destijds aantekenen. Gezien de ranglijst lijkt dat niet zo, maar: ‘Het was een geweldig seizoen met een geweldige groep. De inzet en strijd was er iedere seconde op zowel de trainingen als de wedstrijden. Het heeft gewoon écht tegen gezeten maar ik heb een machtig mooi seizoen gehad met als hoogtepunt El Toro in Zeeland.’ De insiders zullen begrijpen wat Jari bedoelt.
Dan de andere twee selectie verlaters: Bram Koot en Sander van Essen. Beide mannen zullen hun geluk gaan beproeven in het nieuw te vormen vriendenelftal van onze club. Bram Koot, de man op de brommer. Bram heeft inmiddels al zo’n 5 seizoenen in het eerste elftal gespeeld met de belofte: ‘Dit is nu echt mijn laatste jaar!’ Nu er daadwerkelijk nieuwe aanwinsten zijn gekomen is het voor Bram mooi geweest. Bram is er altijd, en staat op de 1e plaats met zijn trainingsopkomst. Hij speelde het hele seizoen met een zware schouderblessure maar er zijn er maar weinig die dat weten. Bescheiden en mentaal sterk. Bram bedankt!
Sander (Bert in de volksmond) heeft een wisselvallig seizoen gehad en meestal belandde hij op de bank. Waar anderen de schoenen in de hoek gooien en het wel best vinden, was Sander er gewoon altijd. Niet te beroerd om te vlaggen, en je zult hem nooit horen zeuren. Uit tegen Achterveld sloeg het noodlot toe: in de 93e minuut brak hij zijn pols. Een pijnschreeuw ging door merg en been van alle spelers. Niemand wist op dat moment dat de botten van een pols zo flexibel waren! Na wat pijnstillers en een bezoek aan het Meander zat hij ’s avonds gewoon met zijn maatjes Stefan en Marco te eten bij de Droom. De één vindt dat raar, maar voor de mensen die hem beter kennen zegt dit alles over zijn doorzettingsvermogen. Daarom kijkt de razende reporter nu al uit naar komend seizoen samen met deze mannen!